Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

Η ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ


Η ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ
Γιατί πρέπει να αποφεύγουμε τη σωματική τιμωρία:
  • Η σωματική τιμωρία σπάνια επιτυγχάνει τη βελτίωση μιας αρνητικής μορφής συμπεριφοράς. Απλώς την καταστέλλει για κάποιο χρονικό διάστημα μέχρι να επαναληφθεί ξανά.
  • Όταν ένα παιδί τιμωρείται σωματικά, δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα απέναντι σ’ εκείνον που το τιμωρεί. Είναι πιθανόν να προσπαθήσει να ανταποδώσει την τιμωρία. Είναι επίσης πιθανόν να χρησιμοποιήσει τη σωματική τιμωρία εναντίων άλλων, στις κοινωνικές του σχέσεις, π.χ με τα μικρότερα αδέλφια του ή τα άλλα παιδιά.
  • Η σωματική τιμωρία μπορεί να καταστείλει και θετικές μορφές συμπεριφοράς, οι οποίες συσχετίζονται με την τιμωρούμενη συμπεριφορά.
  • Η τιμωρία δημιουργεί άγχος και φόβο. Τα δύο αυτά δυσάρεστα συναισθήματα μπορεί να γενικευθούν στο παιδί τόσο πολύ, ώστε να του δημιουργούν προβλήματα στην προσαρμογή του.
  • Προκειμένου να αποφύγουν τη σωματική τιμωρία, πολλά παιδιά χρησιμοποιούν την απάτη και τα ψέματα.
  • Με την σωματική τιμωρία δεν διδάσκουμε τίποτα θετικό στα παιδιά.
  • Πολλές φορές η σωματική τιμωρία δεν έχει καμιά επίδραση στη συμπεριφορά του παιδιού γιατί η ενίσχυσή που παίρνει το παιδί με την προσοχή των γονέων βαραίνει περισσότερο από την τιμωρία.

ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΛΑ ΑΛΛΑ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΤΟ ΕΝΘΑΡΡΥΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΕΝΙΣΧΥΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΑΥΤΟ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΛΑ. 

Βασικές αρχές εφαρμογής της τιμωρίας 

Συνέπεια. Η τιμωρία πρέπει να επιβάλλεται κάθε φορά που παρουσιάζεται η ανεπιθύμητη συμπεριφορά. Αν την εφαρμόζουμε όποτε το θυμόμαστε, τότε μπερδεύουμε το παιδί.
Χρονική ακρίβεια. Η τιμωρία πρέπει να επιβάλλεται ακριβώς μετά την εμφάνιση της ανεπιθύμητης συμπεριφοράς και όχι ώρες αργότερα. Οι τακτικές του τύπου «θα δεις τι έχεις να πάθεις το βράδυ» ή «όταν έρθει ο πατέρας σου θα δεις τι θα σου κάνει» δεν έχουν κανένα αποτελέσματα.
Σταθερότητα. Δεν πρέπει να ενισχύσουμε το παιδί με κανέναν τρόπο αμέσως μόλις το έχουμε τιμωρήσει. Πολλοί γονείς αισθάνονται ενοχές για την τιμωρία και αρχίζουν να αγκαλιάζουν και να φιλάνε το παιδί αμέσως μετά την τιμωρία. Τελικά το παιδί δεν ξέρει αν για την συμπεριφορά την οποία παρουσίασε θα το τιμωρούν ή θα το αγκαλιάζουν.
Συμφωνία. Οι γονείς πρέπει να ακολουθούν κοινή τακτική απέναντι στο παιδί. Ακόμα και αν διαφωνούν, θα πρέπει να συζητούν τις διαφωνίες μεταξύ τους και όχι μπροστά στο παιδί, διαφορετικά αυτό γρήγορα θα εκμεταλλευτεί τη διαφωνία προς όφελός του.
Αποφασιστικότητα. Δεν διαπραγματευόμαστε την τιμωρία με το παιδί. Αν απειλήσουμε με κάτι θα πρέπει να το κάνουμε. Για το λόγο αυτό καλό είναι να αποφεύγονται απειλές οι οποίες είναι εκ των πραγμάτων αδύνατον να εφαρμοστούν, όπως «θα σε διώξω από το σπίτι», «δεν θα σου ξαναπάρω τίποτα», κλπ.
Ψυχραιμία. Μην επιβάλλετε τιμωρία αν είστε εκτός ελέγχου. Δεν τιμωρούμε ένα παιδί επειδή θέλουμε να ξεθυμάνουμε , αλλά για να του διδάξουμε το σωστό. Το παιδί πρέπει να καταλάβει ότι το τιμωρούμε για μια συγκεκριμένη συμπεριφορά και όχι επειδή θυμώσαμε.
Λεκτική ακρίβεια. Μην συνοδεύετε την τιμωρία με δηλώσεις του τύπου «είσαι κακό παιδί και δεν σε αγαπώ πια». Να θυμάστε ότι τιμωρούμε μια συγκεκριμένη πράξη, δεν απορρίπτουμε ολοσχερώς το παιδί.
Παροχή ευκαιριών. Το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι να δώσετε στο παιδί την ευκαιρία να εκτελέσει μια επιθυμητή συμπεριφορά που να του αποφέρει ίση ή και μεγαλύτερη ενίσχυση από την τιμωρούμενη συμπεριφορά.


1 σχόλιο: